Ik ben net terug van een traditioneel Chinees concert ter ere van het
jaar van de tijger. Wauw! Het was echt mooi! Ik heb nog nooit zoveel
Chinees op één avond gehoord. Tis echt een klanktaal. Het concert
bestond uit verschillende delen. Het eerste deel was traditioneel met
traditionele instrumenten. De Chineese namen weet ik niet meer maar er
was een groot snaarinstrument, een soort viool met 2 snaren, belletjes
en de bamboefluit. Dat snaarinstrument en die bamboefluit hoor je in
elke willekeurige film als het iets Chinees moet voorstellen. Daarna
was er een pauwendans. Een meisje die een pauw uitbeelde. Iasmina, een
meisje van Modern Iers dat mee was gekomen voond het moeilijk uit te
leggen, dat zijn dansen toch altijd al en dan vooral als er nog
allerlei symboliek in zit. Daarna was er een iets Westerser deel met
piano en viool, gevolgd door een vrouw die 'het lied van de draak'
zong. wauw volgensmij is menig opera sopraan daar jaloers op, wat kon
die hoog zingen! Oja, in het Westerse deel zat ook een man uit
Shanghai die 'Danny Boy' met een opera sttem zong. Het was ook wel
mooi om het is op zo'n manier te horen. Daarna zong hij een Chinees
gedicht. Ik vond zijn stem wel een mix tussen Henk Poort en Ernst
Daniél Smidt. Omdat het Chinees Nieuwjaar op Valentijnsdag viel, werd
ook nog een vlinderdans gedanst, de Chineese Romeo en Julia. We sloten
af met nog meer muziek maar ik weet niet meer wat het was.
Toen het bedankppraatje geweest was en de familie van musici elkaar
begroet hadden, waagde ik de gok. 'Zou ik een paar instrumenten mogen
voelen? Natuurlijk ben ik voorzichtig." Nadat mijn vraag was vertaald
in het Chinees mocht het wel. Ik werd voorzichtig naar het grote
snaarinstrument geleid dat in een koffer op de grond stond. Het heeft
wel iets weg van een siter. Je bespeelt het namelijk ook met stokjes.
De eigenares zei dat het instrument ookwel de Chineese Piano genoemd
wordt. Opeens was ze weg en ondertussen vroeg ik naar de fluit, want
die heeft zo'n appart geluid. De jongen die bij me stond zei dat het
een bamboe fluit was en vroeg of ik hem wilde voelen. "tuurlijk." Hij
liep snel weg om hem te halen want blijkbaar had hij hem al ingepakt.
De fluit ziet er uit als een blokfluit, maar dan dus van bamboe.
Ondertussen was de vrouw van de siter weer terug gekomen en ze gaf me
de stokjes en ik mocht wat pingelen. Ik kreeg nog een compliment ook.
De jongen vroeg of ik de fluit wilde horen. "ja, graag." Hij begon een
melodie te spelen en de vrouw van de siter viel in. Ik had dus een
mini concert! Ik voelde me vereerd. Volgensmij bleven er nog wat
mensen staan om te luisteren, smile.
Daarna, terwijl ik wachte op mijn taxi, met Ken staan praten. Hij was
één van de mensen die de aankondigingen deed tijdens de avond. Hij
sprak Engels en chinees maar hij bleek helemaal geen chinees te zijn.
Hij komt uit Ierland en is het aan het leren.
Woensdag is er weer een concert. De mensen zeiden dat dat langer zou
zijn en waarschhijnlijk beter omdat de spelers stiekem wel moe waren.
Ze hadden vandaag ook nog een voorstelling in Dublin gegeven en ze
hadden nog last van de 8 uur tijdsverschil met Shanghai. Driedubbel
respect dus.
Ik hoop dat ik woensdag weer kan gaan.
Groetjes, Rox.
