zondag 30 mei 2010
mijn laatste week!
Een raar idee, maar morgen begint mijn laatste week in Ierland.
Onverwacht heb ik nog wat leuke dingen gedaan vorige week. Op zaterdag ben ik samen met Barbara naar Kinsale geweest, een klein havenstadje. Gewoon lekker genieten van het mooie weer en blij zijn dat ik mijn examens af heb.
Deze week heb ik geprobeerd aan mijn scriptie en vertaling te werken. Het gaat allemaal wat moeizamer dan gedacht helaas.
Gisteren voelde ik me niet lekker maar ik had afgesproken om Siobhán in Killarney op te zoeken. Dit was de laatste keer dat het kon dus ik ben toch maar gegaan. Ik had weer geluk want haar zoon Stephen kon me weer ophalen, dus dat scheelde weer een busrit.
Euka en Jack hebben het erg naar hun zin gehad samen. Het was alleen jammer dat Euka er om 5 uur 's nachts weer uit wilde omdat ze was vergeten dat ze moest plassen. Ze heeft dit eigenlijk altijd als ze in een nieuwe omgeving is. Helemaal als er een andere hond bij is. Ze was die nacht sowieso werg onrustig.
Gisteren hebben we nog een stuk met de honden gelopen. Daarna zijn we Siobhán's kleinkinderen gaan opzoeken en daarna bracht Stephen mij weer naar Cork. Hij zei dat hij daar toch heen moest omdat zijn oude auto daar nog stond en die wilde hij gaan verkopen. Echt super aardig!
Gisteravond heb ik ook mijn huisgenoten alvast maar gedag gezegd. Ze moesten vandaag om half zeven opstaan om optijd de bus naar het vliegveld te hebben. Ook maar even skypenamen met hun uitgewisseld.
Ik heb nu dus het rijk alleen.
Ik voel me vandaag nogsteeds een beetje moe en ziekig maar wil toch proberen te werken. Ik heb al wat Oud Iers verbeterd, dus mocht ik dan in slaap vallen vanmiddag dan heb ik in ieder geval iets gedaan.
Nog 1 weekje en dan ben ik weer op Nederlandse bodem. Nog een maand en Martijn is weer terug!
Groetjes, Rox.
zaterdag 22 mei 2010
examens achter de rug!
Nou gisteren was het zover, mijn laatste examen van dit jaar!!
Ik heb over het algemeen wel een goed gevoel over mijn examens. De
enige waar ik onzeker over ben is Oud Iers, maar daarr ben ik
eigenlijk altijd onzeker over.
Na mijn examen had ik afgesproken met Judith Iasmine en Kaisa. Kaisa
vertrekt vandaag alweer naar Finland. We hebben dus nog snel skype
namen uitgewisseld zodat we wel contact kunnen blijven houden.
Ik dacht dat ik de laatste zou zijn die vanuit Ierland zou vertekken
op 4 juni maar Judith spand de kroon. Zij vertrekt pas eind juni. Haar
ouders en zus komen langs en ze gaan dan samen rondtrekken door
Ierland.
Volgensmij blijf ik wel alleen in Victoria Lodge. In ieder geval gaan
al mijn huisgenoten eind volgende week weg. We moeten nog afspreken
wanneer we gaan schoon maken, want dat is wel nodig.
Om mijn dag vandaag helemaal goed te maken is het vandaag ook nog
prachtig mooi weer. Vanmiddag dus lekker naar de Lee Fields met Euka.
Volgende week ga ik wel gewoon naar UCC. Er moet nog een planning voor
mijn Bachelor scriptie gemaakt worden en mijn vertaling voor Oud Iers
in Utrecht moet ook nog af.
Genoeg te doen dus, maar nu even vrij.
Groetjes, Rox.
donderdag 13 mei 2010
fire drill!
Omdat het examenmaand is, doen de studentenverenigingen niks meer.
Vandaar dat ik, behalve leren, niet zo heeel veel beleef.
Het meest interesante van deze week was vanochtend om 8 uur. Er was
weer een fire drill gepland. Joepie, ik was juist zo blij dat ik dat
brandallarm een maand niet gehoord had.
Na ons half uur verplicht buiten staan in de kou, mochten we weer
naar binnen. De brandweer commandant sprak ons nog streng toe. "Het
duurde meer dan 3 minuten voor het gebouw leeg was. Tijdens een echte
brand kunnen er dan al mensen gestikt zijn, dus let hier op." Je
hoorde mensen denken, ja, tuurlijk maar dit was toch een oefening dus
denk je nou echt dat ik ga rennen ofzo.
Vandaag maar weer hard aan de studie. Ik heb examens volgende week
dinsdag, woensdag en vrijdag. Daarna ben ik klaar met mijn examens en
kan ik me op mijn scriptie en nog een andere opdracht die ik nog moet
inleveren in Utrecht richhten.
Oja, vorig weekend was trouwens wel leuk. Op zondag zijn Judith en ik
naar de Lee Fields gegaan. Daarna wilden we nog wat drinken in de
stad. Omdat het café waar zij naartoe wilde dicht was, kwamen we uit
bij de Soho. Dit is het café waar ik met mijn ouders en Martijn ooit
eens hele goede natcho's heb gegeten. Judith vond de natcho's ook een
goed idee.
Daarna gingen we nog even naar het Peace Parc. Daar zaten een paar
jongens te djembeën, en ik kon het niet laten om te vragen of ik even
mocht spelen. De jongens vonden het gee probleem en één stond er graag
zijn djembbe af. Ik geloof dat ik ruim een half uur heb zitten
trommelen. Judith vond het erg leuk klinken en ze heeft een foto
gemaakt.
Ik hoop dat het lukt om de foto op mijn weblog te zetten. Ik voeg hem
wel bij maar weet niet helemaal of het op deze manier moet.
Nou, nog even hard leren en een drukke week voor de boeg maar dan zit
het meeste er weer op. Raar idee eigenlijk.
Groetjes, Rox.
dinsdag 4 mei 2010
weer terug naar Ierland
Na een maand lang studie vrij te hebben gehad, ben ik nu weer terug in Cork.
Gisteren werd ik door mijn vader in een plensbui naar Schiphol
gebracht. Door de meivakantie was het enorm druk maar toch ging mijn
vlucht gelukkig gewoon optijd.
In Cork aangekomen heb ik de taxi naar Victoria Lodge gepakt. Daar
aangekomen heb ik gelijk maar mijn koffer uitgepakt en ben ik wat
boodschappen gaan doen. Ik was toch niet helemaal wakker (om 5 uur
opstaan daar ga je toch last van krijgen), want ik vergat de helft van
mijn boodschappen. Die ga ik vandaag dan maar halen.
Daarna ben ik ook nog met Euka naar de Lee Fields geweest. Ze vond het
geweldig om weer lekker te kunnen rennen en spelen met andere honden!
Daarna zijn we allebei moe maar voldaan thuis neergeploft. Die dag heb
ik verder niet zoveel meer gedaan ik was gewoon te moe.
Vanochtend rustig aan gedaan. Tijdens het ontbijt keek ik het nieuws
en wat bleek: Het Ierse luchtruim was vanwege een weer langsblazende
aswolk gesloten vanaf gisteravond 7 uur. Ze zouden kijken of het om 1
uur weer open kon. Pfew, echt geluk gehad dus!
Voordat ik naar UCC wilde gaan heb ik even bij de receptie mijn
simcard laten omwisselen. Ik ben dus nu alleen te bereiken op mijn
Ierse nummer.
Omdat ik niet op een bepaalde tijd op UCC hoefde te zijn was ik erg
relaxed. Dit had Euka blijkbaar door want ze liep erg rustig. Niet als
een slak, maar gewon kalm aan. Zo zijn we, genietend van het zonnetje,
naar UCC gekuierd. Daar kan ik echt van genieten.
Hoe is het weer in Nederland? Grijns. Gisteren was het de hele dag rot
weer heb ik gehoord. In Ierland was het prima. Een beetje koud maar
geen regen. Wie zegt er nou dat het in Ierland vaak regend?
Groetjes, Rox.
zondag 21 maart 2010
Het is lente!
Het was al een paar weken mooi weer in Ierland maar de vrijdag dat ik
een zwembad in mijn kamer had en ik naar het concert van de Ierse
groep Kíla ging was het rot weer.
Vandaag is het prachhtig weer, bijna te warm voor een jas! De
dehumidifier heeft zijn werk goed gedaan want mijn kamer is weer
droog. Nadat ik vanochtend geleerd en schoongemaakt had besloot ik met
Euka weer naar de Lee Fields te gaan. Ik ben zo blij dat ik dit nu
eindelijk zelf kan. Achteraf vraag ik me af waarom ik zolang
getwijfeld heb om het pad in mijn eendje te lopen.
Net nog even geleerd en nu dit berichtje op mijn blog aan het schrijven.
Kíla was geweldig!!! Het concert was in een pub en ik ben nog nooit
bij een concert geweest waar er zoveel mensen in een kleine ruimte aan
het springen en danse waren. Gevolg, bij iedereen liep het zweet met
stralen over zijn lijf. Ze zijn life nog beter dan op cd. Ze begonnen
pas om 10 uur met spelen maar ze stopten om kwart voor 12. Dit keer
ben ik niet blijven rondhangen om ze te ontmoeten. Ik had namelijk de
volgende dag met Barbara afgesproken om haar met Modern Iers te
helpen. Bovendien was de kans dat ik ze zou kunnen ontmoeten niet zo
groot want ze waren alles aan het opruimen en backstage en ik had geen
zin om lang te blijven wachten. Misschien een andere keer. Ze hadden
een djembe! Ik wilde het liefst op het podium springen en vragen of ik
mocht meespelen. Maarja, dat doe je dan toch maar niet.
Nou dit was dan weer mijn van de 'hak op de tak' update.
vrijdag 19 maart 2010
wat een dag
Ik was nog vergeten te zeggen dat ik vanavond naar een concert ga van
Kila, een Ierse band die veel met wereld muziek doet. Maar das niet de
rede voor deze snelle update.
Ik heb gewoon domme pech vandaag. Toen ik vanocchtend een douche nam
heb ik blijbaar de badkamer deur niet goed achter me dicht getrokken.
Toen ik de vloer van de badkamer had droog gemaakt en naarbuiten
stapte, stapte ik in doordrenkte vloerbedekking. "oh nee niet weer!!."
Ik heb zo goed en zo kwaad als het ging alles proberen droog te deppen
met handoeken. Er liggen nu nogsteeds handoeken in mijn kamer maar die
haal ik weg voordat ik naar college ga. Ik laat ook maar de verwarming
aanstaan en de ramen dicht in de hhoop dat het verder uitdroogd.
Gelijk ook maar even een mail naar de receptie gestuurd en gevraagd of
ze een dihumidifier kunnen neerzetten als ze denken dat dat nodig is.
Bleh! Wat een rot begin van de dag! Ik ben blij dat ik vanavond het
concert heb. Ik ga met Kaisa trouwens.
Groetjes, Rox.
donderdag 18 maart 2010
druk weekje
Tis een drukke week tot nu toe.
Vandaag had ik tentamen over de Fincycle. Een groep verhalen met de
krijger/dichter Fin in de hoofdrol. Het tentamen bestond uit 4 vragen
waar je er 1 van moest kiezen en uitgebreid beantwoorden. Ik heb het
wel redelijk gedaan denk ik, alhoewel ik weet dat ik dingen vergeten
ben, maar ik kan er zelfs nu nog niet opkomen wat ik vergeten ben.
Frustrerend!
Gisteren was het ST. Patrick's Day. Alle Ieren noemen het Paddy's Day
onder de slogan: 'Who's your Paddy?'. Ik had met Kaisa, een klasgenoot
van MOdern Iers, afgesproken in de stad om naar de parade te kijken.
Het was de bedoeling om om 12 uur in de stad te zijn. Ik stond optijd
bij de bushalte maar zoals gewoonlijk was de bus te laat. Toen er
eindelijk een kwam wasie vol en reed door. Ik besloot nog 5 minuten te
wachten want dan zou ondertussen de volgende bus komen. Toen die ook
vol was en doorreed, ben ik met een paar meiden die ook bij de
bushalte stonden naar de stad gelopen. Ik geloof dat ik uiteindelijk
om 12.40 in de stad was. Gelukkig nog optijd voor de parade want die
begon om 1 uur. De parade was een mengelmoes van alles wat er in Cork
te beleven is. Van het leger tot allerlei soorten bands en
dansgroepen, maar ook alle minderheden waren vertegenwoordigd met
vlaggen en muziek. Er was zelfs een drumband met gehandicapten, "ook
dat nog". Nadat we in het zonnetje naar de parade hadden staan kijken,
besloten we bij Anice (een Frans meisje wat ook bij de vriendenclub
van Kaisa hoorde), te gaan eten. Ik had me voorgenomen om kort te
blijven want ik wilde nog leren. Uiteindelijk besloot ik dat ik om 6
uur toch echt naar huis moest om nog iets gedaan te krijgen.
Al met al een geslaagde St Patrick's Day met een hoop lol.
Even een flashback naar het weekend.
Van zaterdag op zondag ben ik naar Killarney geweest. Ik had het
mailadres van Richard, de tour guide die Martijn en ik een paar jaar
geleden tijdens omze vakantie hadden ontmoet, weer gevonden. Toen ik
hem vroeg of hij het leuk vond als ik langskwam zei hij dat het goed
was. Ik vroeg ook of ik kon blijven slapen omdat de busreis anderhalf
uur is. Hij zei dat er familie uit Duitsland over gekomen was, maar
dat hij nog genoeg ruimte over had in zijn huis. Ik kon in een
aangebouwd appartement slapen samen met Euka natuurlijk.
Het was leuk om hem weer te ontmoeten maar ik was even vergeten dat
zijn honden nogal onopgevoed waren. Inmiddels heeft hij 2 honden met
de Ierse namen Rúa (rood-bruin)en Gorm (blauw, of zwart als je
huidskleur van een mens bedoeld.) Aan het einde van de dag had ik de
honden geleerd dat ze NIET op me mochten springen. Er was maar een
iemand van Richard's Duitse familie die goed Engels sprak, dus ik heb
mijn Duits en vertalen van Duits naar Engels flink kunnen oefenen. Ik
kreeg complimenten voor mijn Duits. Naarmate de avond vorderde werd
het ook beter. De familie sprak Swepisch, een Zuid-Duits dialect dat
echt moeilijk te volgen is. Als ze met mij praten probeerden ze Hoch
Deutsch te spreken maar soms gleden ze weer terug in hun eigen
dialect. Op zondagmiddag ben ik naar Siobhán's huis gegaan. Zij was de
vriendin van Richard. Haar zoon heeft een Duitse herder, Jack. Een
leuk beest, helemaal leuk omdat hij w'el goed luisterde. Euka heeft
zich prima vermaakt met al die honden. Ik wist niet dat ze zoveel kon
rennen! Siobhán's zoon heeft me een lift terug naar Cork gegeven.
Al met al was ik rond een uur of 6 op zondagavond weer thuis.
Nu nog huisvrouw spelen en leren voor tentamens op maandag, dinsdag en
vrijdag. Donderdag nog een mondeling Modern Iers maar daar leer ik
gelijk voor als ik voor mijn schriftelijk op vrijdag leer dus dat
scheelt.
En op diezelfde vrijdag vlieg ik naar huis! Echt een raar idee dat ik
met ietsje meer dan een week weer thuis ben.
Nou dit was het weer.
Groetjes, Rox.
woensdag 10 maart 2010
eindelijk weer eens een update!
Eindelijk weer eens tijd om een update te schrijven. Er zijn een hoop
leuke dingen gebeurd in de laatste twee weken.
In het laatste weekend van februari ben ik naar de Gaeiltacht geweest.
Dit is een gebied waar nog veel Iers gesproken wordt. Ik ben met mijn
groep van Modern Iers daar naartoe gegaan met de bedoeling zoveel
mogelijk Iers te praten tijdens dit weekend. Dat lukte niet helemaal
omdat iedereen toch snel terug valt op het Engels, maar om te oefenen
hebben we bijvoorbeeld geprobeert boeken te lezen en tijdens het eten
in het iers vragen om bijvoorbeeld thee. Het was in ieder geval een
leuk weekend.
Het weekend erop kwamen mijn ouders en Kees en Mieke langs. Vrijdag
hebben we door Cork geslenterd en zaterdag zijn we naar het
havenstadje Cobh gegaan. Dit stadje is bekend omdat de Titanic er zijn
laatste stop maakte, maar ook omdat veel Ieren vanuit Cobh naar
Amerika emigreerden. Verder heeft Cobh nog een grote kathedraal. We
hebben er ons prima vermaakt en Euka heeft nu eens aan iedereen laten
zien dat ze ook prima in een vreemde omgeving kan werken. Ze raakt er
steeds minder van onder de indruk als ik niet zeker weet welke kant we
opmoeten, erg fijn. Zondag zijn we een heel end door de Lee Fields
gaan lopen. We konden verder lopen dan normaal omdat een hek voor een
veld was weg gehaald. Nadat iedereen gelunched had gingen mijn ouders
en Kees en Mieke weer naar het vliegveld. Toen iedereen weg was had ik
ineens erg heimwee. Misschien komt het ook omdat ik met 3 weken écht
naar huis ga.
Maandag had een raar begin. om kwart voor 6 's ochtends ging het brand
allarm weereens af. Ik ben de tel kwijt geraakt hoe vaak dat ding voor
niks was afgegaan. Nouja, hij ging aff omdat een of andere dronken
sukkel aan het roken was in de lift, of omdat een ander het leuk vond
om de hal vol te spuiten met de inhoud van brandblussers. Maar, als
ddat ding op zo'n rare tijd afgaat dan weet je dat er echt iets is. Ik
rook niks maar was toch maar snel naar buiten gegaan. Het bleek dat er
deze keer écht vuur was. Op de derde verdieping was er kortsluiting
ontstaan en de verdieping schijnt vol rook gestaan te hebben. Ik wordt
paranoia van dat allarm. Ik droom er nogsteeds van en als ik ga slapen
denk ik iedere keer dat ik dat ding ergens in de verte hoor. Nouja,
zal wel weer overgaan. De slogan 'never stay in block A', was mijn
motto voor die dag.
Op maandagavond heb ik eindelijk mijn tweede 4000 woorden essay
ingeleverd. Ik heb nu ineens heel veel vrije tijd over! Nouja, dat
komt ook wel optijd want ik moet hard leren voor examens. Mijn eerste
examen heb ik op 18 maart en dan examens tot vrijdag 26 maart. Die
avond vlieg ik naar huis en dan die zondag naar Jeruzalem!
Zo, nu is iedereen weer bijgepraat.
Groetjes, Rox.
maandag 15 februari 2010
wauw, wauw, wat mooi!
Ik ben net terug van een traditioneel Chinees concert ter ere van het
jaar van de tijger. Wauw! Het was echt mooi! Ik heb nog nooit zoveel
Chinees op één avond gehoord. Tis echt een klanktaal. Het concert
bestond uit verschillende delen. Het eerste deel was traditioneel met
traditionele instrumenten. De Chineese namen weet ik niet meer maar er
was een groot snaarinstrument, een soort viool met 2 snaren, belletjes
en de bamboefluit. Dat snaarinstrument en die bamboefluit hoor je in
elke willekeurige film als het iets Chinees moet voorstellen. Daarna
was er een pauwendans. Een meisje die een pauw uitbeelde. Iasmina, een
meisje van Modern Iers dat mee was gekomen voond het moeilijk uit te
leggen, dat zijn dansen toch altijd al en dan vooral als er nog
allerlei symboliek in zit. Daarna was er een iets Westerser deel met
piano en viool, gevolgd door een vrouw die 'het lied van de draak'
zong. wauw volgensmij is menig opera sopraan daar jaloers op, wat kon
die hoog zingen! Oja, in het Westerse deel zat ook een man uit
Shanghai die 'Danny Boy' met een opera sttem zong. Het was ook wel
mooi om het is op zo'n manier te horen. Daarna zong hij een Chinees
gedicht. Ik vond zijn stem wel een mix tussen Henk Poort en Ernst
Daniél Smidt. Omdat het Chinees Nieuwjaar op Valentijnsdag viel, werd
ook nog een vlinderdans gedanst, de Chineese Romeo en Julia. We sloten
af met nog meer muziek maar ik weet niet meer wat het was.
Toen het bedankppraatje geweest was en de familie van musici elkaar
begroet hadden, waagde ik de gok. 'Zou ik een paar instrumenten mogen
voelen? Natuurlijk ben ik voorzichtig." Nadat mijn vraag was vertaald
in het Chinees mocht het wel. Ik werd voorzichtig naar het grote
snaarinstrument geleid dat in een koffer op de grond stond. Het heeft
wel iets weg van een siter. Je bespeelt het namelijk ook met stokjes.
De eigenares zei dat het instrument ookwel de Chineese Piano genoemd
wordt. Opeens was ze weg en ondertussen vroeg ik naar de fluit, want
die heeft zo'n appart geluid. De jongen die bij me stond zei dat het
een bamboe fluit was en vroeg of ik hem wilde voelen. "tuurlijk." Hij
liep snel weg om hem te halen want blijkbaar had hij hem al ingepakt.
De fluit ziet er uit als een blokfluit, maar dan dus van bamboe.
Ondertussen was de vrouw van de siter weer terug gekomen en ze gaf me
de stokjes en ik mocht wat pingelen. Ik kreeg nog een compliment ook.
De jongen vroeg of ik de fluit wilde horen. "ja, graag." Hij begon een
melodie te spelen en de vrouw van de siter viel in. Ik had dus een
mini concert! Ik voelde me vereerd. Volgensmij bleven er nog wat
mensen staan om te luisteren, smile.
Daarna, terwijl ik wachte op mijn taxi, met Ken staan praten. Hij was
één van de mensen die de aankondigingen deed tijdens de avond. Hij
sprak Engels en chinees maar hij bleek helemaal geen chinees te zijn.
Hij komt uit Ierland en is het aan het leren.
Woensdag is er weer een concert. De mensen zeiden dat dat langer zou
zijn en waarschhijnlijk beter omdat de spelers stiekem wel moe waren.
Ze hadden vandaag ook nog een voorstelling in Dublin gegeven en ze
hadden nog last van de 8 uur tijdsverschil met Shanghai. Driedubbel
respect dus.
Ik hoop dat ik woensdag weer kan gaan.
Groetjes, Rox.
zaterdag 6 februari 2010
er is er een jarig!
Vaandaag is Euka 3 geworden! Gefiliciteerd, meisie!
Je bent een tophond die een hoop geleerd heeft in de 14 maanden die we
nu al weer samen werken. Ik ben trots op je!
Vanochtend kreeg ik ook nog een felicitatiemail van de fokkers waar
Euka vandaan komt. Echt super lief.
Vanochtend zal Euka zich niet jarig gevoeld hebben want ik wilde haar
wassen. Ze was zich de hele week al aan het krabben en een goede
borstel beurt hielp niet. Dan maar wassen met baby champo. Ze vond het
maar niks. Ze stond eerst te trillen toen ik de douche aanzetten en
wilde ervan weglopen. Toen dat niet hielp ging ze piepen en janken.
Toen dat ook niet hielp bleef ze maar staan en liet het maar over zich
heen komen. Ik heb haar de hemel in geprezen toen ze bleef staan.
Daarna flink afgedroogd en een snack met kipsmaak gegeven die ik bij
mijn zak Eukanuba kreeg.
Verder ben ik vandaagg weer de huisvrouw aan het uithangen en heb ik
ook gewerkt aan mijn essay.
De laatste weken ben ik vooral druk geweest met colleges. De enige
leuke dingen die ik heb gedaan is een paar keer naar spálpin Fanach
gaan en gisteren en eergisteren naar Ierse concerten geweest. Gisteren
was ik met Kaise, een Fins meisje uit mijn Modern Iers klas geweest.
Het concert was een traditioneel Ierse zanger, die begeleid werd op
gitaar. Echt super mooi. Na afloop zijn we nog even blijven hangen en
hebben we met de zanger gepraat. Hij vond het erg leuk om te horen dat
we Iers aan het leren waren. Dit heeft me wel weer meer gemotiveerd om
Modern Iers te Leren. Ik wil gewoon kunnen verstaan wat hij zong.
Kaisa en ik waren allebei wat dromerig na afloop maar ik moest werken
in de bieb en zij moest bnoodschappen doen. We hebben afgesproken
vaker samen naar concerten te gaan. Op UCC heb je luchtime concerts,
ze zijn gratis en op campus, dus das mooi meegenomen.
Nou dat was het weer vor nu.
Groetjes, Rox.
zaterdag 23 januari 2010
2 weken verder
Twee weken verder weer eens tijd om mijn blog te updaten.
Vorige week was niet zo boeiend. Wel wat belangrijke dingen afgerond. Mijn eerste 4000 woorden essay over de discriminatie in Noord Ierland is ingeleverd. Verder heb ik mijn resultaat voor Oud Iers terug en ik had 52%. 45% is geslaagd en boven de 72% is uitzonderlijk goed. Ik was erg blij dat ik het überhaupt gehaald had. Verder had ik voor Modern Iers 77%. Oja, voor een ander historisch 1500 woorden essay had ik 66%, dit cijfer had ik al voor de kerst terug maar was het vergeten te melden. Ben dus erg blij met mijn cijfers!
De rest van mijn examenresultaten komen ergens volgende week.
Vanaf deze week loopt mijn sociale leven weer. naast colleges ga ik ook weer naar de Spálpin Fanach en ook regelmatig naar Iona. Ik heb toegezegd mee te helpen om een weekendje naar Galway te organiseren maar heb verder nog niet te horen gekregen wat ik moet doen.
Nu nog het meest bijzondere van deze week. Barbera, een vrouw die bij mij in de Modern Iers klas zit, vroeg me of ik haar met nog wat anderen, bijles kon geven, want ik was toch zo goed in Iers. Ik wist van verbazing even niet wat ik moest zeggen maar heb tuurlijk gezegd dat ik haar wel wilde proberen te helpen.
Veel mensen vinden Iers moeilijk. Gisteren kwam Barbera me ophalen om vanaf de campus naar Castle White, een andere student accomodatie te lopen. We warren bij Marry thuis, een meisje dat Iers ook lastig vindt. Het bleek dat ze allebei moeite hadden met ontleden van zinnen. Ik ben dus niet de enige die problemen heeft gehad op dit vlak, ik had alleen geluk dat ik het nog redelijk vroeg heb kunnen bijspijkeren. Zinnen ontleden in het Nederlands is één ding, maar in het Engels is toch wat lastiger. Ik weet de gramaticale terminologie wel maar moest toch even denken hoe het uit te leggen. Uiteindelijk lukte het toch. IK had het nooit gedacht, maar toch maar leraar worden? smile
We hebben afgesproken om woensdag avond weer te oefenen en dan blijven we bij Mary eten. Gisteren had ze scones gebakken dus ik zei dat ik best wel les wilde geven als ze vooor thee en scones zorgde of avondeten, smile. Ik vond het erg leuk om te doen. Grappig om te merken dat ik dit nu kan uitleggen, iets waar ik vroeger zoveel moeite mee had.
Diezelfde avond ontmoette ik Claire, een vriendin van Barbera die ook bó dhrán speeld. We hebben nog wat geoefend en afgesproken om maandag samen naar de Spálpin Fanach te gaan.
Wahoo! Mijn soociale leven loopt weer. Morgen ga ik huisvrouw spelen en werken aan mijn tweede 4000 woorden essay. Dit essay gaat over de propaganda die gevoerd werd tijdens de onafhankelijkheids oorlog in Ierland.
Nou dit was het weer.
Groetjes, Rox.
zondag 10 januari 2010
eindelijk weer eens een update
Eindelijk weer eens tijd voor een update.
Toen ik eenmaal weer thuis was in december heb ik bijgeslapen,
vakantie gevierd en aan mijn essays gewerkt en toenn is mijn blog
erbij ingeschoten.
Weer aangekomen in Ierland is het een veelbewogen en drukke week geweest.
De vlucht was rustig en met een half uurtje vertraging kwamen we aan.
Eenmaal aangekomen bij Victoria Lodge vertelde de manager me dat ze op
dit moment niet wist waar mijn spullen waren die ik daar voordat ik
wegging in bewaring had gegeven. Dit waren dus al mijn kleren, dekbed
en overtrek, handoeken en Euka's hondenmand en voer. Ik weet niet zo
goed wat ik voelde maar het was een mix van schok, ongeloof en
boosheid omdat ze ook leuk liet doorschemeren dat het nog wel even kon
duren voordat ze mijn spullen gevonden hadden.
Dus daar zat ik, in een nieuw gemeubuleert appartement met mijn
koffer. Maar even een handoek voor Euka neergelegd en ik ben mijn
koffer maar gaan uitruimen. Toen ben ik met campustransport naar
college gegaan. Daarna is Kate met mij naar Victoria Lodge gegaan en
zij heeft toen in opslagruimtes gezocht maar daar lagen mijn spullen
niet.
Ik ging met een vreemd gevoel slapen.
De volgende dag was ik blij dat ik colleges had. Euka had die ochtend
pasta uitt de oven als ontbijt. Omdat de kookplaat niet werkte had ik
het in de oven gekookt. Soms denk je moeilijk, ik had haar ook gewoon
brood kunnen geven.
Toen ik Euka voor de laatste keer die avond ging uitlaten stond er bij
terugkomst ineens een grote boodschappenkar met al mijn spullen. Man,
wat was ik blij.
Woensdag alles uitgepakt en toen kon ik me pas echt settelen. Vanaf
die dag kon ik eigenlijk ook pas weer echt werken aan essays en andere
opdrachten.
Op donderdagavond ben ik nog naar de Ierse cultuuravond van Iona
geweest en dat was weer ergn gezellig.
Nu is het zondagavond en vandaag heb ikgewoon gerelaxed. Ik was gewoon
moe van de week denk ik.
Oja, in het begin van de week was het overal spekglad, net als in
Nederland dus. Vandaag snneeuwde het in Cork en dat schijnt zelden
voor te komen. Er is nu door UCC gemeld dat als je niet kunt komen
door de sneeuwval daar begrip voor moet zijn. In sommige counties
schijnt een behoorlijk pak te liggen en wordt reizen erg lasstig.
Ik ben wel van plan naar college te gaan morgen. Morgen ontmoet ik ook
Lauren (mijn huisgenootje van het eerste semester) weer. Zij is na de
overstroming bij vriende in een huis gaan wonen en is daar gebleven.
En centraler en goedkoper. Ik ben benieuwd naar haar huis.
victoria Lodge is nogsteeds aan het bijkomen van de overstroming. We
missen nog van alles dus het is nog een beetje behelpen maar ik kan
opzich met wat inproviseren wel koken.
Tja, een echt Iers avontuur dus. Ik ben wel blij dat alles weer loopt.
Groetjes, Rox.